Χαίρομαι πολύ όταν γνωρίζω καινούριες οικογένειες και περνώ χρόνο μαζί τους. Πολλές φορές τους συναντώ ξανά, μετά από μήνες ή χρόνια. Με χαρά και συγκίνηση βλέπω τα παιδάκια να μεγαλώνουν (και τους γονείς να μένουν το ίδιο φρέσκοι).
Αυτή τη φορά που θα συναντούσα το μικρό Μιχάλη, -μετά τη δική του βάφτιση- θα είχε το ρόλο του «μεγάλου αδελφού». Μια Τρίτη του Σεπτέμβρη, οδήγησα προς τον Πόρο για να συναντήσω τη Νάνσυ και το Χρήστο, με τα δυο αγόρια τους. Επέλεξαν μια καθημερινή για να κάνουν τη βάφτιση του μικρού Παναγιώτη, (όπως και του Μιχάλη δυο χρόνια νωρίτερα στην Τήνο), γιατί τα Σαββατοκύριακα ο μπαμπάς δουλεύει.
Συναντηθήκαμε στο Sirene Blue, αρκετά νωρίς, την ώρα που τα πιτσιρίκια ετοιμάζονταν. Όσοι είναι γονείς, καταλαβαίνουν πόσο μεγάλο project είναι αυτό. Για εμένα φυσικα, είναι πολύ ενδιαφέρον, γιατί ξέρω ότι θα προκύψουν ωραίες εικόνες με δυναμική.
Την ίδια ώρα, οι συγγενείς και οι φίλοι, απολάμβαναν την καταπληκτική θέα στη θάλασσα από ψηλά.
Το μυστήριο έγινε σε ένα κοντινό εκκλησάκι μέσα στο δάσος, κάτω από ένα μεγάλο πλάτανο. Η βάφτιση εκτός εκκλησίας, σε εξωτερικό χώρο είναι πολύ όμορφη εμπειρία για όλους. Μέσα στη φύση, στη σκιά των πλατανιών, στην αρχή του φθινοπώρου, η αίσθηση ήταν τόσο ωραία. Μάλλον και ο μικρός Παναγιώτης συμφώνησε και ήταν πολύ ήρεμος.
Δείτε μερικές εικόνες από αυτή την ιστορία.
