Με τη Μάρω και το Βασίλη συναντηθήκαμε για πρώτη φορά λίγα λεπτά πριν τη βάπτιση του μικρού Νικήτα. Δεν είναι το ιδανικό σενάριο αυτό, πάντα προσπαθώ να γνωρίζω ήδη τις οικογένειες πριν τη βάπτιση. Συνήθως, θα καταφέρουμε να περάσουμε κάποιο χρόνο λίγο καιρό πριν, πίνοντας ένα γρήγορο καφέ ή στο σπίτι της οικογένειας. Όμως αυτή η περίοδος στην αρχή του φθινοπώρου για έναν φωτογράφο με δυο παιδιά και μια οικογένεια με άλλα δυο παιδιά και εργαζόμενους γονείς είναι πολύ γεμάτη. Δεν καταφέραμε να συντονιστούμε…
Παρόλα αυτά χρειάστηκαν μόνο λίγα λεπτά για να εξοικειωθούμε, αμέσως μόλις έφτασαν στο εκκλησάκι της Νερατζιώτισσας. Είχα ήδη γνωρίσει το νονό Δημήτρη και είπαμε δυο κουβέντες με τη Μάρω,το Βασίλη, τη Μαρίνα και το Νικήτα πριν αναμειχθούν με τους καλεσμένους τους.
The first time I met Maro and Vassilis was a few minutes before the christening ceremony of little Nikitas. This is not the ideal scenario as I always try to meet the families before the event. Usually, we are able to meet some days before the ceremony in the family house or have a quick coffee. But the beginning of autumn is a busy period for a photographer with two children and a family with two other children and working parents. So we were just unable to match our schedules…
Yet it took only a few minutes to become familiar since they reached the church in Neratziotissa. I had already met the godfather, Richard, and I said a few words with Maro, Vassilis, Marina and Nikitas before they mixed with their guests.
Η εκκλησία που διάλεξαν είναι μικρή, με μεγάλη ιστορία. Κατασκευάστηκε πριν μερικούς αιώνες στο σημείο που, περίπου 3000 χρόνια πριν, προϋπήρχε το ιερό της Αμαρυσίας Αρτέμιδος. Ψάχνοντας στο χάρτη διάβασα πολλές πληροφορίες και, παρόλο που δεν είμαι ακριβώς λάτρης της Ιστορίας ή των θρησκειών, εκτίμησα πάρα πολύ το χώρο και το μακρύ παρελθόν του.
Το φως μέσα στο εκκλησάκι είναι λίγο. Προέρχεται από ένα πολύφωτο και δυο μικρά παράθυρα. Δεν ήθελα να παρέμβω καθόλου γι’ αυτό επέλεξα να μην προσθέσω δικά μου φώτα. Η τεχνολογία εξελίσσεται πολύ γρήγορα και στο δικό μας τομέα της φωτογραφίας τα τελευταία χρόνια βελτιώνονται οι επιδόσεις των σωμάτων και των φακών, όταν το φως είναι λίγο. Έτσι, οι φωτογράφοι είμαστε πιο ελεύθεροι και πιο δημιουργικοί, χωρίς την ανάγκη να χρησιμοποιούμε τεχνητό φωτισμό. Οι εικόνες που κάνουμε μπορούν να μεταφέρουν πολύ πιστά την ατμόσφαιρα του χώρου.
The church they chose is small, with a long history. Built a few centuries ago, at the place where the temple of Artemis Amarissia was about 3000 years ago. Looking at the map I read a lot of information and even though I’m not exactly fond of history or religions, I appreciated very much the place and the long history.
The light inside the church is little. It comes from a chandelier and two small windows. I did not want to interfere at all so I chose not to add my own lights. Technology evolves very quickly in photography and the performance of camera bodies and lens has improved in recent years, when the light is little. So photographers are more free and more creative without the need to use artificial lighting. The images we take can show the real atmosphere of the place.
Ο Νικήτας τώρα, που ήταν ο πρωταγωνιστής της ημέρας, ήρθε περπατώντας στην εκκλησία. Είναι μεγαλο παιδί, καταλάβαινε πολύ καλά τι συμβαίνει και μπορούσες να συνεννοηθείς μαζί του. Ακόμα και αργά το απόγευμα μετά από όλη την ταλαιπωρία, που του ζήτησα να μου διαθέσει λίγο χρόνο ακόμα για φωτογραφίες, ήταν άψογος στη συνεργασία.
About Nikitas now, the protagonist of the day, he came to the church on foot. He is old enough to understand very well what is happening and communicate with everybody. Even late in the evening, after all that tiring day, when I asked him to give me some time to take photographs, he was more than cooperative.
Μετά το μυστήριο η Μάρω και ο Βασίλης είχαν ετοιμάσει ένα πάρτι για μικρούς και μεγάλους στο Dal Professore με κοκτέιλ και finger food. Φαντάζομαι ότι οι μεγάλοι (ειδικά όσοι έχουν παιδιά) εκτίμησαν πολύ την ευκαιρία. Αν κρίνω από το πρόγραμμα της δικής μου οικογένειας, τέτοιες διασκεδάσεις δε συμβαίνουν συχνά.
After the ceremony Maro and Vassilis had prepared a party for all their friends at Dal Professore with cocktails and food finger. I imagine that the guests (especially those with children) appreciated the opportunity a lot. Judging from my own family’s program, such chances for entertainment don’t occur very often.
